اشعار كردي اين ديوان كه در قالب سنتي به نظم كشيده شده عمدتا مضامين عرفاني را شامل مي‌شود .در بخش انتهايي كتاب نيز چند غزل و قطعه، با همان مضمون ياد شده، به طبع رسيده است ;براي نمونه :كس نمي‌پرسد ز لاله داغدار كيستي/ يا ز نرگس خيره چشم انتظار كيستي/ از صبا يك پرسشي كن كين همه شام و سحر/ بي قرار از بوي زلف مشكبار كيستي/ /...از دم تيغ حسد بسمل بود عنقا به قاف/ گر خبر گيرد تو اي "محوي "شكار كيستي/ ....